Inmiddels is het wel duidelijk dat te vaak en te veel koolhydraten (ketens van één of meer suikermoleculen) eten en/of drinken een voedingsbodem is voor ontstekingsziekten (hiertoe behoren bijna alle chronische aandoeningen die we kennen). Maar, we kunnen (net als bij vetten) niet alle koolhydraten over één kam scheren. Het grootste gevaar ligt namelijk bij de ...

... enkelvoudige suikers zoals

• glucose dat ook wel druivensuiker wordt genoemd
• fructose dat bekend staat als vruchten- of fruitsuiker en van nature in fruit voorkomt
• galactose dat veel voorkomt in zuivel

• sacharose dat bestaat uit één glucose molecuul met daar aan vast één fructose molecuul en beter bekend is als tafel-/kristalsuiker of sucrose
• lactose dat ook wel melksuiker wordt genoemd en bestaat uit één glucose en één galactose molecuul. Dit komt van nature voor in zuivel
• maltose dat uit twee glucose moleculen bestaat en ook wel moutsuiker wordt genoemd

... (genetisch) gemodificeerde meervoudige suikers, zoals je die vindt in moderne tarwe, witte rijst, maïs, aardappelen en het bewerkte voedsel waarin ze zijn verwerkt

... geraffineerde koolhydraten, zoals je die vindt in veel bewerkte producten

Deze koolhydraten (met uitzondering van fructose) verhogen je bloedglucosespiegel zo snel dat je lichaam relatief grote hoeveelheden van het hormoon insuline moet aanmaken. Insuline heeft als taak om het te veel aan glucose uit je bloed te halen, zodat het geen schade aanricht aan je vaatwanden. Om je bloedglucosespiegel, na het eten van de genoemde suikers, omlaag te krijgen levert insuline de glucose af bij lichaamscellen die brandstof nodig hebben. Zijn je lichaamscellen voorzien en is er nog glucose over, dan wordt dit opgeslagen in je spieren en lever. Is daar geen plek meer, dan wordt glucose omgezet in vet en opgeslagen in vetweefsels onder je huid en rond en in je organen. Met name dit laatste kan een oorzaak zijn van verstoorde orgaanfuncties.

Gedurende lange tijd te vaak en te veel enkelvoudige suikers, (genetisch) gemodificeerde meervoudige suikers en geraffineerde koolhydraten eten en drinken ontregelt je glucosehuishouding en leidt op den duur tot chronische ontstekingsziekten, zoals diabetes type 2, hart- en vaatziekten, metabool syndroom, chronische vermoeidheid, dementie en allerlei andere mentale en lichamelijke aandoeningen.

Fructose

Met deze enkelvoudige suiker is iets bijzonders aan de hand. Hij activeert je smaakcentrum, geeft je een goed (happy) gevoel en verhoogt je bloedglucosespiegel slechts in beperkte mate. In tegenstelling tot glucose, dat direct door al je lichaamscellen als brandstof gebruikt kan worden, kan fructose alleen door je lever als brandstof gebruikt worden. Nu heeft je lever natuurlijk ook brandstof nodig, dus fructose is geen probleem, zou je denken. Dat klopt ook, maar de hoeveelheid fructose die je lever kan verwerken is beperkt en daar gaat in onze huidige maatschappij toch echt iets mis.

Van nature komt fructose met name voor in fruit en omdat dit oerspronkelijk alleen in de zomer beschikbaar was kregen we hier niet zo snel te veel van binnen. Hier komt bij dat Moeder Natuur de beperkte hoeveelheden fructose in fruit combineert met vezels en andere slimme stoffen die de opname van fructose in je bloed vertragen.

Waar Moeder Natuur waarschijnlijk niet op had gerekend is dat de voedselindustrie fructose zou gaan inzetten om de verkopen te verhogen, want wie wil zich nu niet happy voelen? Voedselfabrikanten voegen het dan ook in grote hoeveelheden aan veel van hun producten toe. De ene keer in de vorm van tafelsuiker, de andere keer in de vorm van HFCS (High Fructose Corn Syrup), fructosesiroop, maïsstroop of iets dergelijks. Wanneer je dus veel bewerkt voedsel eet, zou je lever wel eens overladen kunnen worden met fructose. Deze overload slaat hij op als vet en zo ontstaat de non-alcoholische vervette lever!

Basisadviezen

• beperk je inname van tafelsuiker
• vermijd bewerkt voedsel
• heb je al problemen met je glucosehuishouding, vermijd dan voorlopig ook al het suikerrijke fruit